Zrywanie parkietu – jak prawidłowo wykonać prace przy remoncie lub wymianie posadzki?

Drewno jest najstarszym, obok kamienia i cegły, materiałem stosowanym do budowy posadzek – wierzchniej warstwy podłogi. Drewno jest ciepłe, piękne, uwalnia naturalne aromaty i doskonale komponuje się z każdym niemal stylem aranżacji wnętrz.  Wśród rodzajów drewnianych posadzek najczęściej spotykanym jest parkiet – rodzaj mozaiki układanej we wzory, najczęściej geometryczne, na którą składają się deseczki jednego lub kilku gatunków drewna.

Kiedy zrywanie parkietu jest konieczne?

W wielu mieszkaniach pochodzących sprzed II wojny światowej oraz w budownictwie powojennym aż do lat dziewięćdziesiątych parkiety były standardowym wykończeniem podłóg. Wiele osób przeprowadzających remonty takich mieszkań musi staje przed decyzją o wyborze pokrycia podłogi – zostawić parkiet czy zastąpić go innym materiałem?

Powodem do zerwania parkietu może być:

• Jego znaczne zniszczenie: przebarwienia, ubytki, zarysowania, wypaczenie,
• Skrzypienie i duże odstępy między poszczególnymi elementami mozaiki,
• Względy zdrowotne – dotyczy to tych wszystkich parkietów, które klejona były na subit,
• Inne względy, w tym zapatrywania estetyczne czy gusty – nie wszyscy lubią parkiety.

Zrywanie parkietu – czy to trudne?

Technicznie rzecz ujmując sama czynność zerwania starej posadzki z parkietu nie jest trudna – nie wymaga dużej siły ani specjalistycznego sprzętu. Problem pojawia się dopiero po zdjęciu desek – pod parkietem mogły rozwinąć się grzyby i pleśnie, szkodniki mogły uszkodzić legary, subit użyty do lepienie nie oderwał się w całości razem z deskami. Usuwanie tego ostatniego jest szczególnie trudne i bardzo istotne z puk tu widzenia bezpieczeństwa użytkowników lokalu.

Zrywanie parkietu – czy subit można usunąć samodzielnie?

Subit to lepiszcze pochodzenia węglowego, które doskonale spaja oraz izoluje przed wilgocią. Kiedyś materiał stosowany na wielka skalę – dzisiaj zakazany z racji szkodliwości. Złą sławę submit zawdzięcza jednemu składnikowi – benzopirenowi, który uwalnia się i paruje powoli, przez lata, a jego aktywność choć się nieco zmniejsza, to jednak nie ustaje. Benzopiren jest cichy zabójcą – odpowiada za wywoływanie około dwudziestu groźnych chorób układu oddechowego oraz układu pokarmowego, trzustki, pęcherza moczowego.

Zerwane elementy parkietu, który ma być przełożony, należy dokładnie oczyścić z subitu – każdą klepkę najlepiej zeszlifować do „żywej deski”. Szlifowanie w warunkach amatorskich jest niebezpieczne – bez odpowiednich zabezpieczeń osobistych lepiej nie podejmować się tego zadania.

Jeszcze trudniej usunąć subit z podłoża – szczególnie w narożach i przy ścianach jest go dużo i trudno pozbyć się go z tych zakamarków. Najlepszym sposobem jest wynajęcie profesjonalnego sprzętu lub zamówienie usługi w firmie, która zajmuje się usuwaniem subitu. W taki sposób pozbędziemy się niebezpiecznego intruza pod posadzką, a siebie nie narazimy na wdychanie powietrza z subitowym pyłem.

W przypadku zrywania parkietu, który nie będzie wykorzystywany ponownie, klepki z subitem powinny być umieszczone w kontenerach z odpadami budowlanymi – w żadnym razie nie wolno odpadów skażonych subitem umieszczać w ogólnodostępnych pojemnikach na odpady komunalne.